Yılbaşında büyük ikramiye ya bizden birine çıkarsa???

O zaman canımız sağ olsun saygı duyarım

 

İnsanın hayallerinin olması insan olmanın gereği olduğunu düşünüyorum. Eğer ki; hayallerimiz olmasa insan olarak ateşi esir alamazdık inanın.

Saatta elli yapıyoruz...
Dayan ömrümün törpüsü,
dayan da dağlar anadan doğma görsün şoför Ahmet'i,
dayan arslan...

Hiçbir zaman
böyle merhametli bir ümitle sevmedi
hiçbir insan
hiçbir âleti...



2013 ' de tüm insanlığın hayallerini ve ümitlerini ve de insanlığını yitirmemelerini diliyorum...

 

Artık hayallerim suya düşecek diye kaygılanmıyorum. Çünkü, onlar düşe düşe yüzmeyi öğrenmişler. Herşeye inat hayal kurmak güzeldir

 

:thumbup1:

 

Tedbirli adamın hali başka.. yalnız şöyle bir şey var. Senin hayallerini kurduğun suda bayağı bir bereketli imiş. Tezi doğruluyor adeta. Ne derler erkek kısmının parası çok olunca;
Önce Arabasını,
Sonra Kadınını,
Daha sonra Yaşamını,
En sonunda da Dünyasını değiştirirmiş.
Arabasını değiştiren değiştirene...

Ben boşuna vermiyorum Navigasyonu.

Olur ya daha sonra talih kuşu bizlerden birine çıkarsa yolunu şaşırmasın, yan yollara sapmasın, kendini dağ yollarına, sapa yollara, çıkmaz sokaklara vurmasın diye veriyorum Navigasyonu(kaç paradır bu alet pahalı ise pusula ile değiştirebiliriz)

Büyük ikramiye konusunda başımdan geçen bir olayı size yarından sonra anlatmak isterim. Komedi drama tadında, tam da Ş.Şen'lik ve K.Sunal'lık bir hikaye..

Herkese umutlu ve Mutlu Yıllar

 

Heyacanla bekliycem anlatıcağınız olayı kendinize iyi bakın saygılar

 

Evet açıklıyorum büyük ikramiye bana çıktı... en büyük ikramiye olan AMORTI... daha ne olsun... kim ne istiyor söylesin

GT-B5510 cihazımdan Tapatalk 2 ile gönderildi

 

Ben ne söz vermiştim bir bakıyım 80 TL/4= 20 TL iyikide çıkmamış deyip kendimizi mi kandırsak bakalım forumda diğer söz verenlerde durum nasıl acaba? Sesi çıkmayan olursa parayı vurdu sayarım güle güle yesin

Hayaller buraya kadar

 

Verdiğim parayı geri aldım en azındanAmorti.

 

Hikayeyi bekliyoruz Ali bey:thumbup1:

 

Geldim...

Dün mâlûm mahmurluk vardı. Yazamadım . Uzun da bir hikaye ama buraya ekleyeceğim.

Gelelim bizim biletlere. 2 tane almıştım. Biri eşim için biri benim için. Eşimin çektiği kendini kurtardı. Benimkinde o da yok. Eşim zaten benim için piyango desek yanlış olmaz.

Hepinizin umudu kalıcı olsun..

Bundan yıllar önce 1970 yılında Siirt / Eruh’ta memurluğa başlamıştım. Eruh, resmiyette 3500, gerçekte ise 2000 nüfuslu bir köy. Derken yılbaşı yaklaştı. Aralık ayının 1. Günü, ben Hükümet Veterinerliğinin, Arkadaşım H.Atılgan Ziraat Mühendisliğinin personel maaşlarını almak üzere Z. Bankasına gittik. Ben 3 kişinin, arkadaşım 4 kişinin maaşlarını aldık. İlçede MP Bayii olmadığından, Bankanın aynı zamanda Müdür Vekili, Muhasebecisi ve de Veznedarı olan arkadaş, MP Biletlerinin geldiğini, istersek hepsini bize verebileceğini söyledi. Böylece oda angaryadan tek kalemde kurtulmuş olacaktı. Arkadaşım ikimizin maaşlarını birleştirerek almayı önerdi. Maaşımı hiç unutmam tam 542 Lira 50 Kuruş. Arkadaşın maaşı da yaklaşık o kadar. Biletlerin tutarı da 820 Lira gibi bir rakamdı yanlış hatırlamıyorsam. Yani bize de harçlık olarak bir şeyler kalıyor. Arkadaşım ısrar eder, ben tereddüt ederim ayaküstü epey tartıştık, en sonunda ben uyanıklıktan mı, hinlikten mi ya da hıyarlıktan mı bilmem arkadaşımı 10 kadar ortak bilet almaya ikna ettim ve biletleri aldık. Bankacı ay boyunca kafamızı şişirdi tabi ki biletlerin hepsini alıpta onu bu angaryadan kurtarmadığımız için. Arkadaşım da bir iki kere hık mık etti de daha sonra sesini çıkarmadı.
Ve geldik çattık 31 Aralık gününe. Saat 23.30’a kadar Şehir Kulübünde kafaları çekip vakit geçirdikten sonra Elektrikler kesilmeden önce birlikte kaldığımız bekar evine yollandık. O zaman Piyango Çekilişi TRT’ nin uzun dalga Ankara Radyosunun ortak yayınında saat 24 gibi büyük ikramiyeler ve amorti çıkanlar şeklinde verilirdi. MP’ nun en büyük ikramiyesi 8 milyon Lira. Açtık benim transistörlü standart marka radyoyu dinlemeye başladık ama radyonun da pilleri zayıflamış zar zor, kafa kafaya vermişiz 2 arkadaş dikkatle takip ediyoruz . Ama bizim pillerde bitik. İkimiz de bayağı bir sarhoşuz. Hiç unutmam 0158600’ lü bir rakama büyük ikramiyenin çıktığı anons edildi de, ne ben ne arkadaşım son iki rakamı bir türlü anlayamadık. Ondan sonraki haber bültenlerini radyonun pilleri nedeniyle bekleyemedik gidelim şehir kulübünde öğreniriz dedik. Dışarıda 50 – 60 cm. kar, hava ayaz mı ayaz, geceleri ilçe merkezine kurtlar iner karanlıkta geri döndük Şehir Kulübüne. Şehir Kulübü dediğimiz yer; toprak damlı, tavanında mertekleri sayılan, çoğunlukla memurların ve de okumuş yazmış adamların devam ettiği, kumar oynadığı kahvehane. Kahvehaneden tek farkı; kahvehanede kürsü denilen oturakların ve ona uygun alçak masaların olması, kulüpte ise normal masa ve sandalyelerin olması idi. Neyse; girdik kulüpten içeri, Lüx ışığı altında kumar tüm hızıyla sürüyor. Bazıları kafayı çevirip baktı “hayrola baytar niye geldin” , birisi “işte geldi piyangocular” dedi.etrafımızı sardılar olayı açığa çıkarmaya çalışıyorlar. Piyango bize çıktı diyemiyoruz çünkü bilet numarasını tam bilmiyoruz. Büyük ikramiyenin Eruh’ ta satıldığını bankacı listeye bakarak öğrenmiş, en çok bileti de alan biziz. Namımız yürümüş bize çıktığı konusunda. Fakat Bankacı ortada yok evine gitmiş. Ortalığı yatıştık ama Ben sıkıntılıyım biletlerin hepsini almadık diye, Arkadaşım zaman zaman bana ters ters bakıyor. Hangi rakama çıktı diye de sormak istemiyoruz. Bu arada Kimisi bizi kumara davet eder, kimisi borç verip kumara oturtmak ister, siz hayal edin ortamı. Neyse biz bir iki el oyun oynadık. O arada biletin bir numarasını daha öğrendik ama son numarayı öğrenemedik. Döndük eve sabaha kadar uyumadık hayal kurduk. Arkadaşım arada Yörük şivesi ile bana kızıp “len almadıkta biletlerin hepiciğini senin yüzünden” der ya da “arkideş neden almazsın biletlerin hepiciğini” der.. Piyangonun bize çıktığına ümidi olsa gerek, gene de pek üstelemedi. Sıkıntılı bir gece geçirdik. İkramiye bize çıksa da çıkmasa da En azından resmi liste elimize geçinceye kadar açıklama yapmamayı aramızda kararlaştırdık. Telefon manyetolu bilmem bilirmisiniz, sadece Resmi Dairelerde ve PTT’de var. Siirt 56 km. ama yol kar nedeniyle kapalı. Gazeteler zaten 3 günlük gelmekte. Yani başka yerden bilet numarasını öğrenme olanağı yok.
Öğleden sonra Bankacı bizim Bekar evine geldi. MP’den aramışlar “talihliyi tespit” etmeye çalışıyorlar. Neyse bizde öğrendik ki; tek rakamla ikramiyeyi kaçırmışız. Ancak ne ben, ne arkadaşım Bankacı arkadaşın tüm ısrarlarına rağmen piyangonun bize çıkıp çıkmadığı konusunda açık vermedik. Biz Bankacının MP’den arandığını bilmiyoruz ve umudumuz var. En azından resmi listeyi görmek istiyoruz.
O gün Bankacı gittikten sonra akşama kadar bekar evimizin yolunu bilmeyen epey bir arkadaş’ı (!) misafir ettik. Bir hafta boyunca da bayağı bir arkadaşımız (!) oldu. Kaymakam’dan Savcı’ya, Hakim’e, Belediye Başkanı, Ağa, Şıh ve eşraf tarafından aranılan, hatırı sorulan kişiler olduk. Bankacı zaten her an yanımızda. Bize elimizi cebimize atmaya izin vermiyor. Ağa, şıh, memur kızları bizlere” eş” olarak seçildi.. Sokakta, kahvede arkamızdan kürtçe, türkçe konuşuldu. Biz de pey kişiye vaat' te bulunduk.

Ve yollar bir hafta sonra açıldı, piyango listesi geldi. Biz yalnızca teselli ikramiyesi ile kaldık. Gerçek talihlinin de Siirt Merkezde bir terzi ile arkadaşının ortak olarak aldıkları biletle olduğunu öğrendik. Bileti bizden sonra yine bankadan almışlar. Yine yanlış hatırlamıyorsam 2 tane bilet almışlar.
Hikayenin bundan sonrası benim için gerçekten sıkıntılı ve dramatik.

Yanlış hatırlamıyorsam 2000 Tl. teselli ikramiyesini arkadaşımın ve benim serzenişlerimiz, ahları vahlar ile 3 günde Diyarbakır gecelerinde ezdik. Döndük görevimizin başına..

Siirt /Eruh’ ta 2 yıl görev yaptım. Arkadaşımla bu iki yıl boyunca yine aynı bekar evini paylaştık. Zaman zaman arkadaşımın sitemlerini dinledim. Fakat hep beraber olduk. Bir kere bile aramızda kırgınlık olmadı. Ama ben kendimi hep suçlu hissettim. Bankacı arkadaş ta bu duygunun canlı kalması konusunda epey yardımcı oldu. Bu kez sokakta, kahvede, kulüpte ve değişik ortamlarda benim arkamdan kürtçe, türkçe konuşuldu. Enayiliğim, para gözlü oluşum, kısmet teptiğim hep söylendi. Benim oradaki durumumu tahmin edebilirsiniz sanırım. Bu duygular içinde iken, en sadık dostum arkadaşımı bu gün bile saygıyla anıyorum. Üstüme çok gelmedi, yerli yersiz beni mahcup etmedi.

Askere gideceğim ve Eruh’tan ayrılmama bir hafta kalmıştı ki; şöyle bir haber aldık. “Piyango talihlisi terzi, ortağı tarafından vuruldu.” İki arkadaş o yılbaşından 1,5 yıl sonra paranın paylaşımı konusunda aralarında tartışmışlar ve biri diğerini tabanca ile vurmuş. Birisi ölüme, diğeri cezaevine yürümüş. Daha sonra haber aldığıma göre cezaevine giren talihli (!) 1974 yılında çıkan afla cezaevinden çıkmış ve 2 ay sonra diğer talihli(!)’nin yakınlarınca vurulmuş…

Ben arkadaşımla göz yaşları içinde 1972 yılı Haziranında ayrıldım. Bir daha birlikte çalışma olanağı doğmadı. Bu güne kadar hep haberleştik. Antalya’ya Benim yolum düştüğünde, Ankara’ya O'nun yolu düştüğünde mutlaka birbirimize sarılırız. Sık sık telefon ile haberleşiriz. Büyük ikramiyeyi birlikte kaçırdık ama birlikte iyi bir dost, kardeş olduk bir birimize..

Biz ”Kaybederken” kazanmıştık.. Bir başkaları ise “Kazanırken” kaybetmişti..

Biraz uzun oldu ama paylaşmak istedim. Sabır gösterdiğiniz için teşekkürler..

Saygılarımla..

 

ali bey paylaşım için çok teşekkürler
güzel bir yazı olmuş

 

Yazı çok güzel teşekkürler. Her şerde bir hayır vardır diye boşuna dememişler...

 

Ben de Teşekkür ederim arkadaşlar. Ben başımdan geçen olayı anlatmaya, 42 yıl sonra duygularımı yazıya dökmeye çalıştım. Bu duyguların bir benzerini her yılbaşında yaşamak ta galiba benim şansım. Bu olaydan sonra pek sık MP Bileti almadım. Hele Yılbaşlarında ortak hiç almadım.
Ama vaatlerde bulunma konusunda bir sıkıntım yok.:closedeyes:

Hayallerinizi ve umutlarınızı yitirmemeniz dileğiyle..:thumbup:

 

İyi ki piyango size çıkmamış Ali bey buna çok sevindim. Size bir teklifim var bir dahaki yılbaşı forumdan herkes toplanıp Ankaraya gelip ortak bilet alalım belki bizede çıkar nedersiniz


Kendinize çok iyi bakın anlatım için sağolun

saygılar

 

Raif Bey kısmet. Bakalım günler ne getirecek. Ortaklık konusunda siz genç arkadaşları kıracak değilim elbetteki. Önümüzdeki günlere bakalım. Şurada Yılbaşına ne kadar kaldı ki;

Hoşça kalın, mutlu kalın...

 

Ali Bey üzücü gibi görünen bir olayın sonu sizin için hayırlı olmuş bence.İşin içine para girince,hele de ortak işte insan kardeşiyle bile düşman olur.

 

Ali Bey, evet doğru sadece 360 gün kaldı


Yine böyle hayata dair yaşanmış hikayeler bekliyoruz sizden
kendinize iyi bakın

 

Evet Hakan Bey, kaderci biri değilim ama bazı şeyler insanın galiba kalbine göre oluyor.

Ne demiş atalarımız; "Namus kısmetten çıkınca, uçkur dokuz yerden koparmış.."

İnsan sopayı bile nasipse yiyor..


Raif Bey teşekkür ederim yeri geldikçe, arkadaşlar sıkılmadığı sürece aktarmak isterim.

Sağlık ve esenlikler...